ortabab

ortabab: sif.

1. Ortayaş(lı), orta yaşlarda olan; nə cavan, nə qoca. . . Şərəf ortabab, qara və arıq övrətdi. C. M..

2. Orta keyfiyyətli; miyanə. Əlikram gətirdiyi iki dənə ortabab Quba almasını qəzetdən açıb təbərrük kimi çıxartdı. B. Bayramov.

3. Kiçik torpaq sahəsinə malik olub, onu öz əməyi ilə becərən və mülki vəziyyətinə görə yoxsulla qolçomaq arasında duran fərdi təsərrüfatçı kəndli. <Almas:> Yoldaşlar, mənim sözüm yoxsul və ortabab kəndlilərədir. C. C.. Cavahir, doğrusu, mən muzdur oğlu; Sən də bir ortabab kəndli qızısan. M. Müş.. // İs. mənasında. Kənd yoxsulları ilə ortababların ittifaqı.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

babət — f. növ, cür, tərz f. ortabab, birtəhər; nə yaxşı, nə pis f. xüsus, barə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəvəssit — ə. 1) orta, mərkəzi; 2) vasitəçi, miyançı; 3) orta halda olan; ortabab … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
kipkəc — 1. is. Mexanizmin hərəkət edən hissələrinin ətrafında açıq qalan yerləri sıxsıx qapayan və mayenin, buxarın, ya qazın sızıb çıxmasının qarşısını alan detal. Su nasosu gövdədən, pərli çarxdan, valcıqdan və kipkəclərdən ibarətdir. Ə. Əlizadə. 2.… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ortayaş(lı) — sif. Nə qoca, nə də cavan; ortabab, ortasin(li). Ortayaş(lı) qadın. – Musa qarabənizli, ortayaşlı, ortaboylu, qorxunc simalı bir tipdir. H. C.. Çayxana müdiri qapıda durub ortayaşlı bir kişi ilə danışırdı. Ç … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təbərrük — is. <ər.> 1. Dindarlara görə, xoşbəxtlik, uğur gətirən, xəstələri sağaldan müqəddəs torpaq, su, müqəddəs adamın geyiminin kiçik parçası və s. Novruz bayramında təhvil saxlayıb, təhvil suyunun üstündə dava mərəkə salardılar və ağsaqqal,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Academic Dictionaries and Encyclopedias